TWC Voorwaarts Weekend 23 – 26 juni 2017 te Kückelheim

Na afgelopen jaar op een perfecte wijze het weekend in de Eiffel te hebben georganiseerd, was ook voor dit jaar een schitterende locatie in het Sauerland vastgelegd, en wederom een fantastisch programma in elkaar gezet.

Om maar met de deur in huis te vallen: hartelijk dank aan Trees, Kees, Bart, Hanneke, Hans en Henk.

Ook dit jaar was weer aan alles gedacht, onderlinge sfeer was goed, huishoudelijke taken werden als vanzelf uitgevoerd. Kortom alles verliep op rolletjes, en dat kan alleen maar als alles goed is geregeld.

Ontvangst op de vrijdagmiddag, in het voormalige Hotel Alte Post waar alles al was ingericht, en de slaap en douche plaatsen aan ieder al waren toegewezen.

Alte Post

Iedereen was keurig op tijd, waardoor er ook op tijd gestart kon worden. Voor de “geoefende” fietsers een korte verrassingstocht, en voor de wandelaars een mooie route in de directe omgeving.

Voor beide groepen was, voor zover nog niet bekend, binnen 10 minuten duidelijk in wat voor omgeving we bivakkeerden. Direct strakke kuiten en volgelopen bovenbenen, hartslag die aan de bovengrens zat. Kortom de toon leek gezet voor dit weekend.

Stevige klimmen en rappe afdelingen gaven de middagrit gezicht op voorrijden van Bart met de hulp van de kaart van Henk.

Beide groepen kwamen nagenoeg gelijktijdig weer binnen (ook geregisseerd?), en gezamenlijk werd het weekend geopend op het terras in de tuin. Een toast, ontvangstwoordje met de huisregels en vervolgens een douchebeurt voor de fietsers.

Daarna de traditionele BBQ op de grote pan met als afsluiting de Dokkumer koffie van Hanneke en Hans, of heette dat nu anders? We hebben zeker tot 22.00 uur in de tuin kunnen naborrelen, daarna naar binnen.

De volgende morgen stond voor ieder om 8.00 uur het uitgebreide ontbijtbuffet gereed. Na de traditionele groepsfoto vertrokken we in 2 groepen voor de “Sauerland Nord Schleife route” van ruim 90 kilometer.

samenstelling

Ook in deze omgeving voornamelijk prachtige fietspaden die zeer geleidelijk de hoogteverschillen konden opvangen. Zo heel af en toe ging het wat pittiger omhoog, wachten netjes op elkaar en dan vlot naar beneden. Tot…. we voor een heerlijke lunch in een skihutte even van de vaste route af moesten en rechtsaf 2 kilometer omhoog gingen met een stijgingspercentage tot 12%. Dat ging lang goed, maar 2 kilometer straf omhoog???. Toen bleek dat ook een deel van de wandelgroep ook mee was…
Achteraf wel kicken om zo’n “bult”op te rijden. Tja, een lunch in een Skihutte, dan moet er toch een lampje gaan branden…
Maar het leuke was, dat we na deze lunch dezelfde weg weer naar beneden moesten, en dat kon maar zo met een gang van 60-70 kilometer.
Vervolgens de route naar huis waar bij enkelen de laatste kilometers toch wel waren te voelen in de benen. In het laatste stuk zat ook een lange donkere fietstunnel, ook mooi in de route.

rustpunt                               kunst

Onderweg moest wel even op groep 2 gewacht worden bij de “houten beeldentuin”. Hoe kun je toch verkeerd rijden met 3 voorfietsers en 2 Mio’s…
Ted: Mio-diploma heb je nog niet uitgereikt zeker?

Bij thuiskomst moest toch het vocht weer worden aangevuld , maar daarna ook snel gereed maken voor het verassing 3-gangen diner van Masterchef  Ronnie Corleone**.
2 Sterrenkok Ronnie Corleone** had een prachtig 3 gangen diner voorbereid en op tafel geserveerd. Alles compleet gemaakt met bijpassende wijnarrangement.
Het blijkt dat er toch weer (voor mij) verborgen talenten in onze wielergroep aanwezig zijn. Aangekondigd als Ronnie Corleone, maar had net zo goed Ron de Blijker of Ron Fagel kunnen zijn. Ron het was top, en bedankt!!
Na het diner de traditionele Dokkumer koffie en voor de velen  een kort bezoek aan de “Kückelheimer Proms” in het bijna naastgelegen gebouw van de Schützenverien Kückelheim.
Een meer dan 80 koppig Nederlands fanfare orkest met daarbij een koor van een 40 mannen/vrouwen.
Daarna gezellig de avond doorbrengen met gezellig een praatje, potje klaverjassen of een potje poolbiljart.

Zondagmorgen, 8.30 uur ontbijt, maar…  lichte regen, donkere wolken en het scenario van de zaterdag in de Eiffel spookt rond. Echter alle weerapps naast elkaar: vanmiddag wordt het droog!!
En het werd vanaf een uur of 11 droog, waarna we om ca 12.00 uur met toch een grote groep vertrokken voor de geplande ronde. De afgesproken lunch was gezien de tijd al geannuleerd, maar een kopje koffie onderweg kon er zeker wel vanaf.

 rustpunt2 koffie

 

Opnieuw een prachtig uitgezette route, mooi weer waarbij bij thuiskomst weer buiten op het terras kon worden nagepraat. De laatste van 3 dagen prachtige fietsroutes met soms venijnige klimmetjes onder leiding van wegkapitein Bart (Top!!).

Ook de zondagavond weer een heerlijk diner en de afsluiting (buiten in de tuin) met de Dokkumer koffie. Afscheidswoordje van (sponsor) Anno en Bella waarbij ieder zelfs een cadeautje ontving.

samen hotel

De maandagmorgen staat, na opnieuw het uitgebreide ontbijtbuffet, in  het teken van het afscheid en de terug reis.

Volgens mij iedereen terugkijkend op een mooi en heerlijk fiets weekend, waarbij helaas enkele van onze leden gezien hun gezondheid deze keer helaas niet aanwezig konden zijn.

Ook weer een weekend waar op zondagmiddag om 17.15 uur Antoon het bericht kreeg dat hij (weer) opa was geworden. Annemarie en Antoon gefeliciteerd met jullie kleindochter.

Geen ongelukken gebeurt, zelfs geen lekke band, dus ieder weer goed thuis.

Organisatie nogmaals dank, maar zeker ook aan de sponsors Anno en Bella van de Berg (Dagwinkel Werkhoven) en “Carteam autobedrijf Onwezen”.

dagwinkel
autobedrijfonwezen

Groeten,

Bert

 

Scroll naar boven